استاندارد حسابداري شماره 13
حسابداري مخارج تأمين مالي
دامنه كاربرد
2 . اين استاندارد بايد براي حسابداري مخارج تامين مالي بكار گرفته شود.
3 . مخارج واقعي يا انتسابي به حقوق صاحبان سرمايه، در اين استاندارد مطرح نمي‌شود.
تعاريف
4 . اصطلاحات ذيل در اين استاندارد با معاني مشخص زير بكار رفته است:
- مخارج تأمين مالي : عبارت است از سود تضمين شده، كارمزد و ساير مخارجي كه واحد تجاري براي تأمين منابع مالي متحمل مي‌شود.
- دارايي واجد شرايط : يك دارايي است كه آماده سازي آن جهت استفاده مورد انتظار يا فروش الزاماً مدت زيادي طول مي‌كشد.
5 . مخارج تأمين مالي ممكن است شامل موارد زير باشد:
الف. سود تضمين شده، كارمزد و جرايم ديركرد تسهيلات مالي كوتاه‌مدت و بلندمدت.
ب . مخارج جنبي تسهيلات مالي دريافتي از قبيل حق ثبت و حق تمبـر اسنـاد تضميني واگذاري در رابطه با قراردادهاي مربوط.
ج . مخارج تأمين مالي مربوط به قراردادهاي اجاره به شرط تمليك و خريد اقساطي كه براساس استانداردهاي حسابداري مربوط شناسايي مي‌شود.
د . تفاوت تسعير ارز ناشي از تسهيلات ارزي دريافتي تا حدي كه به عنوان تعديل سود تضمين شده و كارمزد تسهيلات مذكور محسوب مي‌شود.
6 . موجوديهايي كه رساندن آن به وضعيت قابل فروش مستلزم صرف دوره زماني قابل ملاحظه‌اي است و نيز ماشين‌آلات توليدي، تأسيسات توليد نيرو و ساختمانها، نمونه‌هايي از دارايي واجد شرايط مي‌باشد. ساير سرمايه‌گذاريها و موجوديهايي كه مرتباً يا به شيوه‌هاي ديگر به مقادير زياد و به طور مستمر در كوتاه‌مدت توليد مي‌شود، دارايي واجد شرايط نيست. داراييهايي كه به‌هنگام تحصيل براي استفاده مورد نظر يا فروش آماده است، به عنوان دارايي واجد شرايط تلقي نمي‌شود.
